BN’ers die hun machtspositie misbruiken, omdat ze weten dat ze alles voor elkaar kunnen krijgen met hun bekendheid, is niet nieuw. En dat heeft Ilse de Lange wel laten zien. Wouter Hardy die het nummer Arcade een paar jaar geleden had geschreven, samen met Duncan Laurence, wou met Duncan gaan onderhandelen over de royalties als het nummer populair zou worden, wat het ook werd. Maar Duncan haalde toen meteen een advocaat bij. Waarom is niet bekend? Want als 2 mensen ergens aan hebben gewerkt, dan krijgen beiden gewoon de helft van de royalties. Zo simpel lijkt het. Maar Duncanvond vond waarschijnlijk dat ie meer recht op geld van royalties had. En haar hadden ze onenigheid over. Later kwam Ilse de Lange in het spel die het nummer als Songfestival nummer presenteerde aan de AvroTros/of een andere instantie. En die wouden het nummer naar het Songfestival brengen. Maar Ilse de Lange had door haar machtspositie als BN’er en dat ze gedeeltelijke zeggenschap had, gedreigd tegen Wouter Hardy dat hij afstand moest doen van de royalties, omdat zij anders ervoor zou zorgen dat het uit het Songfestival zou worden gehaald. Tenminste zo valt ongeveer te lezen. Al is het verhaal een beetje vaag. Maar zo zie je maar hoe zij in elkaar zit. Hebben 2 mensen wat gemaakt. Komt er een vriendin (ilse de lange) en die bemoeid even wat er met dat nummer gebeurd, wat zij geen eigendom van is. BN’ers krijgen nou eenmaal veel, omdat ze bekend zijn. Maar dat wil niet zeggen dat ze denken de baas zijn over dingen waar ze helemaal niet de baas van zijn.